پروژه اعظیم کربلا را خواهم ساخت انشالله

شهر شیعه نشین کربلا که  حرمین شریف را همچون  در گرانبها در سینه خود جای داده است چنان ساخت وساز خانه وهتل وبازار در کربلا پیشروی نموده که تل زینبیه وکف العباس  را در بر گرفته.وحتی  تا دیوار به دیوار حرم هم  پیشرفته  واین  تنگی  جا باعث شده به ویژه در ایام سوگواری سرور وسالار شهیدان اقا اباعبدلله زیارت کنندگان اقا اباعبدالله  به فشردگی ومشکل به ویژه برای خردسالان وافراد مسن ایجاد شود .همانگونه که در سالهای اخیر به ویژه در ایام اربعین عزاداران ورهروان اقا اباعبدلله با حضور میلیونی خود به اقای خود لبیک گفته .واین وضعیت با توجه به جضور میلیونی شیعیان جهان در کربلا مناسب نیست عاشقانی که بعضا با طی حدود  نیم ملیون کیلومتر با پای پیاده خود را به کربلا میرسانندنیست.

انشالله در این طرح اعظیم که حداقل مقام امام زمان باغ امام جعفرصادق وتل زینبیه وکف العباس که همکنون در کوچه ای تنگ واقع شده را  به لطف الهی وعنایت آقا امام زمان ع در بر خواهد گرفت.وظرفیت پذیرش  حداقل 20میلیون عاشق وارسته را در بر گیرد. انشالله

واین آرزوی من وتمام شیعیان جهان خواهد بود .انشالله

باامید ظهور اقا امام زمان ع

تاریخ انتشار : چهارشنبه 19 آذر 1393 ساعت 14:49

به گزارش بلاغ، آنتوان بارا از مسیحیان سوری‌الاصل و ساکن کویت، نویسنده‌ و ادیب باذوق است که تاکنون بیش از 15 عنوان کتاب در حوزه‌هایی همچون ادبیات، رمان و داستان به رشته تحریر در آمده است.

کتاب «حسین در اندیشه مسیحی» به نام اصلی «الحسین فی‌الفکر المسیحی» تاکنون به 17 زبان ترجمه شده و در 5 دانشگاه نیز برای دوره‌های تکمیلی کارشناسی ارشد و دکتری مورد تأیید قرار گرفته است. او همچنین کتاب «زینب صرخة أکملت مسیرة» با نام فارسی «زینب فریاد فرمند» را تالیف کرده و در سالهای اخیر به خاطر توجه یک غیرمسلمان نسبت به اهل‌بیت(ع) چند بار به ایران سفر کرده و مراسم رونمایی دو کتاب او در تهران برگزار شده است.

وی همچنین روزنامه‌نگاری است که در مجلات و روزنامه‌های معروف و مختلف فعالیت داشته و در حال حاضر سردبیر هفته‌نامه شبکه الحوادث و دبیر داخلی روزنامه الدیار کویت است.

این محقق و پژوهشگر مسیحی که  به گفته خود 23 سال برای نوشتن کتاب«حسین در اندیشه مسیحیت» و 13 سال برای کتاب« زینب فریا فرمند» راجع به شخصیت حضرت زینب(س) وقت گذاشته و به گفته خودش هر بار که برای چاپ این کتاب‌ها برده به مطالب جدیدی رسیده و دوباره اقدام به ویرایش این کتاب‌ها کرده است. امسال میهمان اجلاس بین‌المللی پیرغلامان حسینی در اهواز بود که از وی نیز تقدیر به عمل آمد.

«آنتوان بارا» مکتب تشیع را بالاترین درجه عشق الهی معرفی می‌کند و امام حسین (ع) را نه فقط متعلق به شیعه یا مسلمانان بلکه متعلق به همه جهانیان می‌داند و او را با عبارت «حسین گوهر ادیان» معرفی می‌کند. در حاشیه برگزاری اجلاس بین‌المللی پیرغلامان حسینی گفتگویی انجام  شده است که مشروح آن را در ادامه می خوانید:

*: آقای دکتر ابتدا خودتان را معرفی بفرمایید؟

من دکتر آنتوان بارا، روزنامه نگار و نویسنده 71 ساله و اصالتا سوری اما ساکن کویت هستم.

*: چند فرزند دارید؟

چهار فرزند و چهار نوه دارم. یکی از پسرانم به نام یوسف که 23 سال دارد و 11 سال است که مداحی می‌کند. وی آخرین فرزندم است که فوق لیسانس موسیقی دارد. تواشیح می خواند و در مدح پیامبر(ص) نیز سروده‌های زیادی دارد. در مورد مولانا نیز سروده های زیادی دارد.

*: در رابطه با آثارتان که در ایران رونمایی شد، توضیح بدهید.

دو کتاب «حسین در اندیشه و فکر مسیحیت» را 35 سال پیش تالیف کرده‌ام که نگارش این کتاب بیش از ده سال طول کشیده است. کتاب دیگری نیز به نام «زینب (س) که ادامه دهنده راه و فریاد امام حسین بود» را نوشته ام که تالیف آن نیز بیش از 10 سال طول کشیده است. این کتاب ها در ایران رونمایی شده است.

از نوشتن کتاب‌های عاشقانه تا تالیف کتاب برای سیدالشهداء

*: از چه زمانی شروع به نوشتن در رابطه با امام حسین (ع) کردید؟

من از کودکی و سنین جوانی در رابطه با امام حسین(ع) شروع به مطالعه کردم، اولین کتاب که خواندم «مقتل سیدمقرم» که یکی از مقتل های معروف شیعی است، بود. این کتاب را از یکی از دوستانم گرفته بودم و ضمن اینکه آن را می خواندم بر روی آن حاشیه می نوشتم، تا اینکه دوستم به من گفت حالا که تو حاشیه برای این کتاب می نویسی خودت هم کتابی را تالیف کن و جرقه های نوشتن از همانجا و در سن 17 سالگی در ذهن من زده شد. من از سن 22 سالگی شروع به نوشتن کردم که در ابتدا داستان های عاشقانه می نوشتم. بعد از آن به نوشتن تاریخ اسلام گرایش پیدا کردم. به دلیل اینکه منابع زیادی در این رابطه وجود داشت من بعد از یک مدت خسته و سردرگم شده بودم به همین دلیل برای مدتی از نوشتن متوقف شدم. اما دوستم به من گفت که برکت امام حسین(ع) به تو توان دوباره ای خواهد داد و بعد از آن من توانستم ادامه بدهم و این کتاب را به اتمام برسانم اما دیگر نتوانستم مانند آن کتاب را بنویسم.

امام حسین زندگی من را تغییر داد

*: نگرش شما نسبت به امام حسین (ع) چگونه است؟

امام حسین (ع) در زندگی شخصی من خیلی تاثیرگذار بوده است و توانست زندگی من را تغییر بدهد. وقتی انسان به امام حسین (ع) نگاه می‌کند از حالات دنیایی دور شده و به معنویات نزدیک می شود.

در بیشتر خانه‌های مسیحیان عکس حضرت علی (ع) وجود دارد

*: آیا مسیحیان وقتی می خواهند در رابطه با دین اسلام تحقیق کرده و راجع به آنها کتابی تالیف کنند از سوی خانواده خود با فشار روبه رو می شوند. برای شما هم همینطور بوده است؟

من از طرف خانواده ام با مشکلی مواجه نشدم چون مسیحیان عرب، بینش بازی دارند و به اهل بیت (ع) احترام می‌گذارند و در بیشتر خانه های مسیحیان عکس حضرت علی (ع) وجود دارد چون آنها معتقد هستند که این عکس شباهت زیادی به حضرت مسیح(ع) دارد.

*: تربیت خانوادگی چه قدر در گرایش شما به سوی تحقیق در رابطه با اهل بیت (ع) موثر بوده است؟

من در خانه‌ای زندگی می کردم که در اطراف من 400 منبع اسلامی قرار داشت. پدر و مادر من مشکلی با این مسئله نداشتند و حتی من در یک مدرسه اسلامی تحصیل کردم. اگر یک شخص مسیحی در مدرسه اسلامی درس می خواند لازم نبود که درس بینش اسلامی را بخواند اما من با رغبت خودم این درس را خوانده و حتی شاگرد اول در این درس نیز شدم.

همیشه برای امام حسین گریه می‌کنم

*: تا به حال شده است زمانی که در رابطه با امام حسین (ع) تحقیق می کردید، گریه کنید و آن لحظه چه لحظه ای بوده است؟

من نه فقط در زمانی که تحقیق می کنم بلکه حتی زمانی که سخنرانی هم می کنم برای امام حسین (ع) گریه می کنم. انسان نمی تواند زمانی که حادثه علی اصغر(ع) و تیری که از سوی حرمله به سوی او روانه شد را بشنود یا از آن حرف بزند اما گریه اش نگیرد.

روزنامه نگاران به من لقب مسیحی شیعه شده داده اند

*: آیا برای غیر مسلمانان درباره سیدالشهداء(ع) سخنرانی می‌کنید؟

برای همه ادیان سخنرانی می‌کنم. روزنامه نگاران به من لقب مسیحی شیعه شده داده اند.

ماجرای پیاده روی آنتوان از نجف تا کربلا

*: شما در یکی از سخنرانی‌هایتان گفته بودید که از مسیر نجف تا کربلا را پیاده رفتید. چه حسی در آن موقع داشتید؟

من از نجف شروع کردم، به وادی السلام رسیدیم و ظرف مدت سه روز به کربلا رسیدیم. ما در این مدت نه خواب و نه خوراک برایمان مهم بود و به شیرینی هایی که در این مسیر پخش می‌کردند نیز اهمیت نمی‌دادیم بلکه هدف ما بالاتر از این مسائل بود. ما حتی وقتی در سوریه به مقبره حضرت زینب (س) می‌رفتیم خودمان را در مقابل این جایگاه رفیع کوچک و پست می‌دانستیم.

چرا امام حسین(ع) در قیام عاشورا حضرت زینب(س) را به همراه خود آوردند

*:کتابی که در مورد حضرت زینب (س)بعد از چند سال تحقیق نوشتید. شیرین ترین نقطه آن از نظر خودتان چیست؟

خلاصه این مورد را در یک جمله می توان به شما بگویم و این است که معتقدم اگر دین اسلام توسط حضرت محمد(ص) به وجود آمد و با امام حسین (ع) استمرار یافت، نهضت عاشورا نیز با امام حسین (ع) به وجود آمد و با حضرت زینب (س) استمرار یافت. امام حسین (ع) در نهضت و قیام عاشورا می توانست افراد دیگری را با خود همراه بکند اما حضرت زینب (س) را با خود همراه کرد چون آن شایستگی را در ایشان مشاهده کرده بود. در قصر یزید و قصر دار العماره و ابن زیاد این حضرت زینب(س) بود که توانست آن آتش وجد و اشتیاق را همچنان فروزنده نگاه دارد. این نهضت برای این ادامه پیدا کرد چون یزید می خواست که تمام فرزندان پسر را از بین ببرد و به همین دلیل فکری برای حضرت زینب (س) نکرده بود، بنابراین حضرت زینب (س) از این فرصت استفاده کرد و توانست پیام رسان واقعه کربلا باشد.

هفت بار به کربلا رفتم

*: رفتن شما به کربلا چه قدر توانست در نوشته های شما تاثیرگذار باشد؟

من هفت بار به کربلا رفتم. خیلی تاثیرگذار بود و پژواک این سفر در کنگره بهار شهادت در کربلا به وجود آمد. من در آنجا سخنرانی داشتم و در آنجا من از این سفرم یاد کردم. در کنگره باران غدیر که در ایران برگزار شد نیز از این تجربه یاد کردم. بعد از این سفرم به اهواز به نجف می روم و در آنجا نیز در رابطه با  این سفرم صحبت خواهم کرد.

*: آیا تا به حال خواب امام حسین (ع) را دیده اید؟

بله زیاد.

ماجرای در خواب دیدن امام حسین(ع) و کمک آن حضرت

*: یکی از شیرین ترین خواب هایتان را برای ما تعریف می کنید؟

من قبل از اینکه این کتاب را بنویسم، یک شب خواب امام حسین (ع) را دیدم. من از دیدن ایشان درخواب ترس داشتم اما در درونم احساس راحتی و آرامش می کردم. بعد از آن تصمیم گرفتم که کتابم را بنویسم. یکبارهم من در بغداد روی یکی از پل ها بودم که ماشینم خراب شد، مردم برای کمک به نزدم آمدند. بعد از پل خانمی به نام ام عمار بود که خرما توزیع می کرد و به من گفت خرما بخور،  اما من گفتم ماشینم خراب است و منتظر جرثقیل هستم اما باز اصرار به خرما خوردن من کرد و وقتی که فهمید من به کربلا می روم باقی خرماهایش را به من داد تا میان زوار کربلا تقسیم کنم. من سادگی زن را که روزه بود، فهمیدم و خرماها را از او گرفتم و در ماشین گذاشتم اما قبل از جرثقیل ماشینم روشن شد. هنگامی که به کربلا رسیدم شخصی که نمی شناختمش نزد من آمد و به من گفت که تو تا الان کجا بودی. مسیر کربلا تا سوریه را با آن ماشین بدون اینکه خراب بشود رفتم اما زمانی که به سوریه رسیدم خراب شد و تعمیرکار به من گفت که یکی از قطعه های این ماشین ذوب شده است و عجیب است که شما تمام این مسیر را با این ماشین طی کرده اید.

من و خانواده ام متمسک به اهل بیت(ع) هستیم

*: شاید درست نباشید این سوال را مطرح کنم، اما شاید برای خیلی‌ها این سوال پیش بیاید که آقا آنتوان بارا با چند کتابی که راجع به ‌اهل‌بیت(ع) داشته تاکنون مسلمان شده است؟

من در جلسه ای بودم که در آن من را با لقب مسیحی شیعه شده می خواندند. اما یک خانمی به نام خدیجه بود که در یک برگه از من دعوت کرد که ایشان را ببینم، او که بزرگ خانم هایی که در آنجا حضور داشتند بود به من گفت شما مسیحی نیستید بلکه یک شیعه اصیل هستید. این سوال را از من خیلی پرسیده اند. مهم این نیست که شیعه باشم یا مسیحی بلکه مهم عقیده من است. من و خانواده ام متمسک به اهل بیت(ع) هستیم. خیلی ها مسلمان هستند اما به اهل بیت (ع) اعتقاد ندارند.

*: در این سالها از حضرت عباس(ع) چقدر شناخت پیدا کرده‌اید و نمی خواهید درباره ایشان هم کتابی بنویسید؟

چرا دوست دارم. حضرت ابالفضل (ع) شخصیت مهمی در تاریخ است. ایشان انسانی شجاع است که با وفا از امام حسین (ع) و خواهرشان حضرت زینب (س) حمایت کرد. ایشان تا آخرین لحظه فداکاری کرد.

*: بعد از انقلاب اسلامی در ایران چه تغییر رویکردی نسبت به معرفی معارف اهل بیت (ع) صورت گرفت، آیا شما تفاوتی در این رابطه احساس کرده اید؟

بعد از اینکه کتابم را تالیف کردم، هفت بار به ایران آمدم. خدا را شکر فعالیت های زیادی شده است در این رابطه از جمله همایش‌هایی که برگزار شده است و توجهی که به اهل‌بیت(ع) و حرم امام رضا (ع) در ایران می‌شود بسیار خوب است./

به گزارش عرش نیوز، در مکتب اهل بیت(ع) خانواده و فرزندان از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است. در این مکتب فرزند آوری و اهمیت تربیت فرزند تنها معطوف به لحظه تولد و بعد از آن نیست بلکه به زمینه های تربیت و شرایط قبل از تولد و بلکه حتی قبل از انعقاد نطفه نیز توجه خاص شده است. از این رو در روایات مشاهده می‌کنیم که شرایط مطلوب و نامطلوب انعقاد نطفه توجه قرار گرفته است.

- قبل از تولد

امام حسین(ع) توصیه می‌فرمودند: «از هم‌بستر شدن با همسرانتان در شبی که قصد مسافرت دارید بپرهیزید؛ اگر در اثر آن فرزندی روزی شود احول (لوچ) خواهد بود.»

- اظهار محبت به فرزندان

محبت به فرزندان امری درونی است. اما آنچه در این میان آثار تربیتی در پی دارد نحوه ابراز آن است. این امری اختیاری است و والدین می‌توانند در پرتو آن زمینه تربیت صحیح را فراهم آورند. چه بسیارند والدینی که در برابر فرزندان خود محبت فراوان دارند، اما آن را ابراز نمی‌کنند؛ در حالی که محبت وقتی تأثیر گذار خواهد بود که فرد مورد محبت از آن آگاهی یابد.

امام حسین (ع) به عنوان الگوی تربیتی، ابراز محبت به فرزندان را از نیازهای ضروری آنان می‌دانند و در قالب‌های گوناگون به ابراز آن می‌پرداختند. گاه با در آغوش گرفتن و به سینه چسبانیدن خردسالان، زمانی با بوسیدن آنان و گاه با به زبان آوردن کلمات محبت آمیز.

«عبیدالله بن عتبه» می‌گوید: «نزد حسین بن علی(ع) بودم. ایشان فرزندشان سجاد را صدا زد، در آغوش گرفت و به سینه چسبانید، میان دو چشمش را بوسید و سپس فرمود: پدرم به فدایت باد، چقدر زیبایی.»

تشویق فرزندان در برابر کار خوب آنان

یکی از شیوه های تربیتی، تشویق است. تشویق متناسب با فعالیت انجام شده، به ایجاد انگیزه در فرد منجر شده، و به تقویت رفتار می‌انجامد. چه بسا فرزندان از صفات مثبت خود آگاهی نداشته، و خود را در مقایسه با دیگران ناچیز به شمار آورند. از این رو والدین باید ویژگی‌های مثبت فرزندان را برجسته سازند و مورد تشویق قرار دهند.

در فرهنگ اسلامی که تربیت دینی و اخلاقی فرزندان در کانون توجه است. بر تشویق فرزندان هنگام رفتارهای دینی و برجسته کردن صفات اخلاقی و معنوی آنان بسیار تاکید شده است. امام سجاد(ع) فرمودند: «من به بیماری شدیدی مبتلا شدم. پدرم بر بالینم آمد و فرمود: چه خواسته ای داری؟ عرض کردم: دوست دارم از کسانی باشم که درباره آنچه خداوند برایم تدبیر کرده، نپرسم؟ پدرم در مقابل این جمله به من آفرین گفت و فرمود: تو مانند ابراهیم خلیلی که به هنگام گرفتاری گفت از خداوند سؤال نمی‌کنم. خداوند مرا کافی است و او بهترین وکیل است.»

ملاحظه می‌شود که امام حسین(ع) در مقابل پاسخ عارفانه فرزندش که بر اساس ظاهر حدیث، سن و سال چندانی هم نداشته جمله «احسنت» را به کار بردند و او را به «ابراهیم خلیل» تشبیه کردند.

در آخر باید بیان کرد؛ تربیت صحیح فرزندان از ضروری‌ترین وظایف والدین به شمارمی آید. معصومان در همه ابعاد هدایتی و تربیتی، الگوهایی کامل به شمار می‌آیند و تکیه بر رفتارهای تربیتی آنان برای تربیت فرزندان، بهترین ره توشه است.

امام صادق(ع) فرمود: هر کس پیاده به زیارت امام حسین(ع) برود، خداوند برای هر قدمی که بر می‌دارد هزار حسنه برای او می‌دارد و هزار گناه او را پاک می‌کند و رتبه او را هزار درجه بالا می‌برد.

به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس،‌ کتاب «نورالعین» تألیف آیت‌الله محمدحسن اصطهباناتی از اساتید اخلاق تهران است که در باب فضایل و آداب زیارت امام حسین(ع) به رشته تحریر در آمده است.

در واقع این کتاب ترجمه فارسی کتاب «نورالعین فی المشی الی زیارة قبر الحسین(ع)» که به مدت سه سال توسط مریم سادات میرفاطمی ترجمه شده است،‌ از آنجایی که اصل کتاب به زبان عربی است،‌ تنها در دسترس خواص بوده،‌ هم اکنون با ترجمه روان فارسی آن عموم نیز می‌توانند از آن بهره ببرند.

کتاب «نورالعین» از دو فصل با عنوان فضایل زیارت امام حسین(ع) و آداب زیارت امام حسین(ع) تشکیل شده است که در 779 صفحه به بیان فضایل و آداب زیارت سید و سالار شهیدان(ع) می‌پردازد.

در فصل اول این کتاب مواردی نظیر زائر حسین بن علی چگونه باید رفتار کند،‌ زیارت امام حسین(ع) از برترین اعمال است، زائر امام حسین(ع) زیر سایه عرش،‌ چهار هزار فرشته همسایه قبر امام حسین(ع) هستند،‌ مژده فرشتگان برای زائران امام حسین(ع)، دعای فرشتگان برای زائران امام حسین(ع)، هنگامی که زائر پیاده به زیارت می رود و ... مطرح شده است.

در فصل دوم کتاب «نورالعین» آداب زیارت نظیر سه روز روزه گرفتن،‌ بستن چشم بر روی حرام‌ها،‌ خوشرفتاری با اطرافیان، نحوه ورود به عتبه حسینیه، لحظه وداع و رسیدن به منزل و ... پرداخته شده است.

ثواب زیارت پیاده امام حسین(ع)

در بخشی از فصل اول کتاب «نورالعین» با عنوان هنگامی که زائر پیاده به زیارت می‌رود،‌ می‌خوانیم:

ابوسعید قاضی می‌گوید: به دیدار امام صادق(ع) در اتاقکی که از آن او بود،‌ رفتم، مزارم نزد او بود، شنیدم امام صادق(ع) فرمود: هر کس پیاده به زیارت قبر امام حسین(ع) برود، خداوند برای هر گام و قدمی که بر می‌دارد و بر زمین می‌گذارد، ثواب آزاد کردن برده‌ای از فرزندان اسماعیل را برایش می‌نویسد.

جابر مکفوف از أبی الصامت نقل کرده که گفت: شنیدم امام صادق(ع) فرمود: هر کس پیاده به زیارت امام حسین(ع) برود، خداوند برای هر قدمی که بر می‌دارد هزار حسنه برای او می‌دارد و هزار گناه او را پاک می‌کند و رتبه او را هزار درجه بالا می‌برد.

علی بن میمون صائغ از امام صادق(ع) روایت کرده که فرمود: ای علی! به زیارت امام حسین(ع) برو و از این کار فروگذار نکن، ‌عرض کردم: ثواب زیارت کننده او چیست؟

فرمود: هر کسی پیاده به زیارت او برود، خداوند برای هر گامی که بر می‌دارد، حسنه‌ای برایش نوشته،‌گناهی از او پاک کرده و درجه‌ای به رتبه او می‌افزاید،‌هنگامی که به آنجا برسد، خداوند دو فرشته بر او موکل می کند تا آنچه اعمال خیر در زیارت از او سر می زند، بنویسد و هر آنچه اعمال شر و زشت از او سر می زند، بنویسد و هر آنچه شر و زشت از او سر می‌زند ثبت نکنند،‌ وقتی که قصد برگشت می‌کند، با او وداع می‌کنند و می‌گویند: ای ولی خدا بخشیده شدی، تو از حزب خدا،‌حزب رسول او و حزب اهل بیت رسول او هستی، به خدا سوگند هرگز آتش جهنم را نخواهی دید و او هم تو را نمی‌بیند و بدنت هرگز طعمه آتش نخواهد شد.

5 پیامبری که به زیارت امام حسین(ع) می‌روند

همچنین در بخشی دیگر با عنوان «انبیاء برای زیارت امام حسین(ع) از خداوند اجازه می‌خواهند و پیامبری نیست مگر آنکه کربلا را زیارت کرده است» آمده است: امام سجاد(ع) می‌فرماید: هر کس دوست دارد 124 هزار پیامبر با او مصافحه کنند،‌ در شب نیمه شعبان به زیارت امام حسین(ع) برود، فرشتگان و ارواح انبیاء از خداوند برای زیارت امام حسین(ع) اجازه می‌خواهند و به ایشان اجازه داده می‌شود،‌ خوشا به حال کسی که با ایشان مصافحه کند و ایشان با او مصافحه می‌کنند، پنج تن از آن‌ها رسولان اولوالعزم هستند که عبارتند از: نوح، ابراهیم، موسی،‌ عیسی و محمد(ص) که صلوات خدا بر همه ایشان باد.

نوری که به زائر امام حسین(ع) در روز قیامت داده می‌شود

در کتاب «نورالعین» درباره اثر ثواب زیارت امام حسین(ع) در روز قیامت بیان شده است: امام باقر(ع) می‌فرماید: هر کسی از روی اشتیاق به زیارت امام حسین(ع) برود،‌ در روز قیامت نوری به او داده می‌شود که از آن نور ما بین مشرق و مغرب روشن می‌شود و منادی ندا می‌دهد: این کسی است که از سر اشتیاق و آرزومندی حسین(ع) را زیارت کرده است، در روز قیامت کسی باقی نمی ماند مگر آنکه آرزو می‌کند از زائران امام حسین(ع) باشد.

زیارت امام حسین(ع) و رفع گرفتاری‌ها

در ادامه در خصوص نقش زیارت امام حسین(ع) در رفع گرفتاری‌ها و مشکلات به نقل حدیثی از امام صادق(ع) می‌پردازد: امام حسین(ع) گرفتار و غمدیده کشته شد، پس بر خداوند واجب است که هر گرفتاری را که به زیارت او برود، شاد و مسرور بازگرداند.

وعده اجابت دعا هنگام زیارت امام حسین(ع) و 4 پاداش ویژه امام حسین(ع)

در فصل اول کتاب حدیثی از امام باقر(ع) روایت شده که حضرت می‌فرماید: خداوند به خاطر کشته شدن امام حسین(ع) چهار پاداش به او داد، امامت در در میان فرزندان او، شفا را در تربت او و استجابت دعا در کنار قبر او قرار داد و روزهای زائر او در رفت و برگشت از روزهای عمر او به حساب نمی‌آید.

بخشش گناهان 50 ساله تنها با یک زیارت امام حسین(ع)

در صفحه 319 کتاب «نورالعین»‌ آمده است: امام صادق(ع) می‌فرماید: هر کس امام حسین(ع) را زیارت کند خداوند حاجاتش را برآورده می‌سازد و امور مهم دنیایی او را کفایت می‌کند، زیارت او روزی بنده را زیاد می کند، آنچه خرج می‌کند، جایگزین می‌سازد، گناهان پنجاه ساله او را می‌آمرزد و در حالی به سوی خانواده‌اش باز می‌گردد که هر گناهی و خطایی که داشته از نامه عملش محو گشته است.

ثواب زیارت اربعین

در بخشی با عنوان مستحب بودن زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین حسینی بیان شده است: امام حسین عسکری می‌فرماید: نشانه‌های مومن پنچ چیز است: نماز 51 رکعتی، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردنة به خاک مالیدن پیشانی و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم.

تجلیل از آیت‌الله اصطهباناتی

به گزارش فارس،‌ مراسم نکوداشت  آیت‌‌الله محمدحسن اصطهباناتی روز گذشته در مدرسه علمیه مروی برگزار و طی آن کتاب عاشورایی این استاد اخلاق معرفی شد.

وی در سال 1308 در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود، پدر وی از علمای نجف اشرف بود که مدتی در شهر سامرا صاحب کرسی و امام جماعت بود، آیت‌‌الله اصطهباناتی نزد حضرات آیات سبزواری، خویی، مظفر و امام خمینی در نجف اشرف دروس حوزه را تلمذ کرد و در سال 1358 شمسی وارد حوزه علمیه مروی می‌شود.

در حوزه علمیه مروی دروس فقه، اصول، لمعه، رسائل، ‌مکاسب و کفایه را تدریس می‌کند، کتاب «نور العین فی مشی الی زیاره القبر الحسین(ع)» مهم‌ترین تألیف وی است، طلاب و روحانیون حوزه مروی آیت‌الله اصطهباناتی به عنوان دائرة‌المعارف سیار نام می‌برند، زیرا وی در رشته‌های گوناگون فی‌البداهه جواب سؤالات طلاب را می‌دهند.

راهنمای مفید پیاده روی نجف تا کربلا اربعین حسینی

بانام ویاد خدای مهربان وشکر خدای را که دین مارا اسلام قرار داد.

در روایت از امام صادق(ع) آمده است: «کسی که به قصد زیارت امام حسین(ع) از منزلش خارج شود اگر پیاده باشد، خداوند بابت هر قدمی که برای زیارت اباعبدالله بر می‌دارد، یک حسنه می‌نویسد و یک سیئه از او محو می‌کند. وقتی که به حرم می‌رسد، خداوند او را جزء صالحین برگزیده می‌نویسد. وقتی مناسک او تمام شد، خداوند نام او را جزء فائزین می‌نویسد. وقتی می‌خواهد بازگردد یک فرشت? الهی در مقابل او قرار می‌گیرد و می‌گوید: رسول خدا(ص) به شما سلام می‌رساند، و پیغام می‌دهد (مژده می‌دهد): عملت را از سر بگیر که تمام گناهان گذشته‌ات بخشیده شده است؛ مَنْ‏ خَرَجَ‏ مِنْ‏ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ص، إِنْ کَانَ مَاشِیاً، کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً، حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ، حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ، حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص یُقْرِؤُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ: اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى»(کامل الزیارات/ص132)  

بر اساس روایت فوق، مژد? رسول الله(ص) به زائرین پیاد? حسین(ع) این است که: «تا امروزِ تو آنچه (گناه) بوده است بخشیده شد، پس برو عملت را از سر بگیر و زندگی تازه‌ای را آغاز کن.»

اطلاعات ضروری

میزان مسافت :80 کیلومتر

تعداد ستون ها : 1452 ستون

فاصله بین هر ستون : 50 متر ( 20ستون =1  کیلومتر )

زمان لازم برای پیاده روی : 20 تا 25  ساعت

زمان تخمینی سفر پیاده : 2 تا  3  روز

بهترین زمان شروع سفر: 16 صفر

انتظار می رود در این تاریخ سفر تمام شود: 18 صفر

همه افراد (مرد، زن، بچه، خانواده ها)

مسیر:

از درب ساعت (باب الساعه)حرم حضرت علی ( علیه السلام )خارج شده و پیاده روی را مستقیم از کنار خیابان امام زین العابدین ( علیه السلام )یا خیابان امام جعفر صادق ( علیه السلام ) شروع کنید. این مسیرها را مستقیم بروید تا به بزرگراه کربلا برسید.

 به سمت چپ رفته، جایی که هزاران نفر بصورت پیاده به سمت کربلا در حال حرکت هستند. به آنها ملحق شوید و بعد حدود 75 کیلومتر در ستون 1452 شما به حرم  حضرت عباس علیه السلام خواهید رسید.

دستورالعمل های پیاده روی:

1 . پیاده روی را از طلوع آفتاب آغاز کرده و در مغرب به طور کامل توقف کنید.

2 . اولین شب را در یکی از موکب ها (کمپ یا حسینیه) در حدود ستون 500 و دومین شب را حدود ستون 1000 بگذرانید.

3 .  مدت طولانی پیاده روی نکنید. هر زمانی لازم بود استراحت کنید.

4 . در زمان نماز مغرب جایی را برای خواب بین صدها موکب (کمپ یا حسینیه) پیداکنید. باوجود تعداد فراوان موکب، به دلیل جمعیت روزافزون زوار، اگر دیر توقف کنید، ممکن است برای محل خواب دچار زحمت شوید. البته برخی که توان دارند و بچه همراه ندارند، شبها که خلوت تر است تا اذان صبح راه می روند و صبح که همه بیدار میشوند، می خوابند.

5 . مراکز افراد گمشده در ستون های 72 ، 335 ، 602 ، 1103 و حرم حضرت عباس(علیه السلام) قرار دارند. هر 3 کیلومتر مرکز گزارش گمشدگان تعبیه شده است.

چه وسایلی همراه داشته باشیم؟

1 . سعی کنید وسایل کم وزنی را با خود حمل کنید. نیازی به همراه داشتن غذا یا آب نیست چون مقدار زیادی غذا و آب در مسیر موجود است.

2 . مقداری داروی اساسی برای 2 یا 3 روز پیاده روی همراه داشته باشید. با اینکه تعدادی کلینیک های کوچک و کمپ های درمانی در طول مسیر وجود دارند.

3 . به جای همراه داشتن کیف دستی یا کیف خرید یک کوله پشتی سبک را به وسایلتان اختصاص بدهید.

4 . برای جلوگیری از سرما خوردگی لباس های مناسب به همراه داشته باشید: جوراب، دستکش،کلاه، پوشش گوش، کاپشن و غیره

5 . کرم مناسب برای تاول و عرق سوز به همراه داشته باشید. البته اگر  میدانید مداوم دچار می شوید.

6 . شما میتوانید یک قرآن، دعا و زیارت جیبی به همراه داشته باشید. البته بهتر است این ها را درموبایل خود داشته باشید تا درحال پیاده روی گوش فرا داده یا بخوانید.

7 . کفش های تازه و بسته بندی را نپوشید. بهتر است یک کفش مناسب و آزاد بپوشید.

8 . پاسپورت و شارژر موبایل را حتما به همراه داشته باشید.

یادداشت های مهم

1 . همه خدمات در طول مسیر مانند اسکان، نوشیدنی ها، غذاها و حتی ماساژ بصورت رایگان ارائه می شود. نیازی به حمل مقدار زیادی پول نیست مگر که بخواهید به موکب ها (کمپ یا حسینیه) کمکی کرده باشید.

2 . سرویس های بهداشتی فراوانی در طول مسیر قرار دارند و همینطور تعدادی از موکب ها نیز سرویس بهداشتی فرنگی دارند.

3 . نیازی نیست نگران به پایان رساندن مسیر باشید. در هر جایی تصور کردید که دیگر توانایی ادامه دادن مسیر را ندارید میتوانید از صدها ون، ماشین و یا اتوبو سهایی که در مسیر هستند برای رسیدن به کربلا استفاده کنید.

4 . به طور متوسط 99 / 99 درصد تمامی زنان و مردان بالای 10 سال بدون هیچ مشکلی در روز سوم مسیر را به پایان می رسانند.

5 . از اینکه نام و آدرس هتل و یا حسینیه محل سکونت خودتان در کربلا را میدانید اطمینان حاصل کنید.

6 . اگر که میخواهید تماس تلفنی داشته باشید بهتر است این کار را قبل از طلوع آفتاب انجام دهید به این خاطر که احتمالا به دلیل ترافیک بالای شبکه در طول روز با مشکل برخواهید خورد.

رهنمودها

1 . کسانی که میخواهند به امام حسین علیه السلام خدمت کنند باید به یادشان باشد که صرفا برای دست یافتن به نزدیکی ومجاورت به خدا این کار را باید انجام دهند.

2 . نمازهای یومیه را سروقت برپا دارید چرا که آن وظیفه اصلی ای بود که امام حسین برای آن شهید شد. همانطور این وظیفه را نسبت به بقیه کارها اولویت دهید.

3 . فضای غم و اندوه زمان اربعین را با خنده و شوخیهای نابجا خراب نکنید.

4 .4 اذکار سبحان الله، لا اله الی الله و الله اکبر را مکررا در زمان پیاده روی تکرار کنید که اینها از بهترین اذکار هستند.« وَتَزَوَّدُوا فَانَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ یَا اولِی الاللْبَابِ » سوره بقره آیه(197). به خواندن قرآن و دعا و مناجا تها نیز مداومت داشته باشید.

5 . از تلف کردن غذاها و نوشیدنی ها بپرهیزید. صاحبان موکب ها باید به این موضوع دقت کنند و همینطور به زائران پیاده احترام بگذارند.

6 . پاکیزه نگه داشتن اماکن مقدس و محلهای عمومی را دقت کنید.

7 . به یاد امام غایب حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) زیارت انجام داده و برای تعجیل در فرج ایشان بسیار دعا بخوانید.

شماره های مهم

اورژانس : 104

افراد گمشده : 07801300561

احکام شرعی : 07814651353

اداره مرکزی : 07801004758

سفرِ کربلا به خصوص اگر با پای پیاده باشد، سفر پاک‌کنند? روح از آلودگی‌هاست، لباسِ عزای ما و لباسِ سیاهی که برای عزای امام حسین(ع) در ایام اربعین می‌پوشیم این را به نوعی لباس احرام برای خود ببینیم. باید این سفر را سفرِ پاکی‌ها ببینیم تا بهر? بیشتری از آن ببریم. اثر امور معنوی بر روح انسان مانند اثر داروها (مثل قرص آنتی‌بیوتیک) بر جسم انسان نیست که اگر اثر آنها را بدانیم یا ندانیم به هر حال اثرِ خود را بر بدن بگذارند، در مورد امور معنوی هرچه معرفت و درکِ بیشتری داشته باشیم اثرِ بیشتری بر روح ما خواهند داشت.

3 روز سفر رایگان تا کربلا

مهم‌ترین نکاتی که در پیاده‌روی اربعین باید رعایت کرد

 در تمام طول مسیر پیاده‌روی نجف تا کربلا، تیرهای چراغ برقی به فاصله 50 متری هم وجود دارد که از 1 تا 1460 شماره‌گذاری شده‌اند و به نوعی خط نشان هستند که چقدر از مسیر طی شده و چه قدر باقی است.

به گزارش خبرگزاری فارس، پرسش‌ها و پاسخ‌های زیر به دلیل استقبال مردم از پیاده‌روی اربعین توسط خبرنگار فرهنگ نیوز آماده شده است. در طول این مصاحبه سعی شده تمامی سؤالاتی پاسخ داده شود که ممکن است به ذهن مخاطبانی خطور کند که برای اولین بار به پیاده‌روی اربعین می‌روند.

* از کجا تا کجا باید پیاده برویم؟

ـ زائران ایرانی معمولاً از نجف تا کربلا را پیاده طی می کنند اما برخی از هیئات مسیر بغداد تا کربلا را طی می کنند. این درحالی است که تمامی ورودی های شهر کربلا میزبان زائرین اربعین حسینی است.

* فاصله نجف تا کربلا چقدر است؟

ـ فاصله خروجی شهر نجف تا ابتدای شهر کربلا حدود 80 کیلومتر است.

* چه مدت پیاده خواهیم رفت؟

ـ معمولاً این مسافت را در 3 روز و 2 شب طی می‌کنند. یعنی از صبح زود سه روز مانده به اربعین حرکت کرده و شب اربعین به کربلا می رسند.

* آیا حتماً باید کل مسیر را پیاده برویم؟

ـ خیر! هر چند که لحظه رسیدن به کربلا به صورت پیاده لحظه فوق‌العاده‌ای است و تجربه طول مسیر باعث می شود خستگی از یاد انسان برود اما اگر زائری به هر دلیل قادر به طی کردن راه به صورت پیاده نباشد می تواند به وسیله خودرو هایی که بین راه وجود دارد بقیه مسیر را با ماشین طی کند. این خودروها را ارتش عراق مهیا کرده است و معمولاً زائرین را به صورت گروهی تا کربلا می‌برند.

* آیا در طول مسیر از هم‌کاروانی‌ها جدا خواهیم شد؟

ـ بستگی به توافق شما با هم کاروانی‌هایتان دارد. بعضی از کاروان ها به صورت گروهی حرکت می کنند و تا کربلا با هم می رسند. برخی قرار می گذارند که مثلاً عصر اربعین یا شب اربعین فلان جا حضور داشته باشید.

* چه کنیم که در حرکت‌های گروهی و دسته‌ای گم نشویم؟

ـ استفاده از پرچمی که به نوعی نشان دسته شما خواهد بود مطمئناً خوب است اما با توجه به اینکه این پرچم باید نسبتاً بلند باشد تا دیده شود دو مشکل اساسی دارد: اولاً اینکه کسی که این پرچم را حمل می‌کند مطمئناً انرژی زیادی از دست خواهد داد و باید این پرچم دست به دست شود. ثانیاً در طول مسیر تعداد پرچم‌ها خیلی زیاد است و تقریباً پیدا کردن پرچم کار ساده‌ای نیست. مگر آنکه رنگ و نوع پرچم خیلی متمایز باشد.

* اگر در طول مسیر همراهان‌مان را گم کنیم چه طوری در آن شلوغی قرار بگذاریم؟

ـ تمام طول مسیر پیاده روی از خروجی نجف تا ورودی کربلا تیرهای چراغ برقی وجود که شماره‌گذاری شده‌اند. از 1 تا 1460 هر کدام از این تیرها با هم دقیقاً 50 متر فاصله دارند. به نوعی خط نشان هستند که چقدر از مسیر را طی کرده و چه قدر باقی است. معمولاً برای اینکه هم کاروانی ها با هم قرار بگذارند از شماره های این تیرها که سمت چپ یا راست مسیر پیاده روی قرار دارد استفاده می کنند.

* آیا خانم‌ها یا افرادی با سن و سال بالا می‌توانند این مسیر را طی کنند؟

ـ این سوال معمولاً از آنجا ناشی می شود که گمان می شود تمام این مدت 3 روز و 2 شب را باید پیاده روی کرد! در حالی که تقریباً هر چند کیلومتر استراحت می کنید و نیاز نیست که تمام این مسیر را به صورت یک نفس پیاده روی کنید. هرچند که ماشین هایی هم بین راه وجود دارد که زائرینی که از ادامه ی پیاده روی ناتوان شده اند را به مقصد برسانند اما با نگاهی به اطراف خود خواهید دید که جمعیت خانم ها و همچنین افراد مسن کم نیستند بلکه بعضی از خانم ها با بچه ای در آغوش یا افرادی با معلولیت جسمی این مسافت بلکه بیشتر از آن (از شهرهایی مثل بصره 14 روز پیاده روی تا کربلا) را طی می کنند. در کل حضور در بین جمعیتی که همگی باهم به سمت هدفی خاص در حال حرکت هستند معمولاً طی مسیر را برای انسان راحت می کند. این تجربه را در راهپیمایی های مناسبتی احتمالاً تجربه کرده اید.

* امنیت در طول مسیر چگونه است؟ آیا اینکه ما دو شب در طول مسیر هستیم امن هست؟

ـ امنیت بین نجف تا کربلا خیلی خوب است و در سنوات گذشته در این مسیر انفجار یا خرابکاری اتفاق نیفتاده است هرچند که در مسیر بغداد-کربلا موردهایی از نقض امنیت وجود داشته است. اما مسیر پیاده روی نجف تا کربلا جزو امن‌ترین مسیرهای منتهی به کربلاست و تقریباً می توان گفت از امنیت شهر نجف و همچنین مسیر آن تا کربلا و شهر کربلا مخصوصاً منطقه ای که اطراف حرمین است خیالتان راحت باشد.

* چه کفشی باید بپوشیم؟

ـ حتماً سعی کنید از کفش راحت استفاده کنید اگر کفشتان ذره‌ای پای شما را اذیت می کند این اذیت در آن حجم پیاده روی خیلی نمود خواهد داشت و مطمئناً در روز آخر که معمولاً پای انسان در اثر یک عکس العمل طبیعی تاول های کوچکی خواهد زد بیشتر اذیت خواهید شد. ذکر دو نکته اینجا ممکن است مفید باشد: عرب ها از دمپایی برای پیاده روی استفاده می کنند. احتمالاً حرکت با دمپایی به مراتب راحت‌تر از کفش نامناسب خواهد بود. همچنین معمولاً چند ساعت آخر پیاده روی که نزدیک شهر کربلا خواهید شد به خاطر فشاری که کفش به پا خواهد آورد اکثر مردم با پای برهنه راه خواهند رفت زیرا پابرهنه راه رفتن راحت‌تر از حرکت با کفش نا مناسب است.

* ساک‌هایمان را چه کنیم؟

ـ سعی کنید از کوله پشتی استفاده کنید. راحت‌ترین نوع بار جهت حمل در این مسافت کوله هایی است که کامل روی دوش قرار می گیرد. در غیر اینصورت از ساک‌های چرخدار که تحمل این مسافت را داشته باشند استفاده کنید زیرا اگر چرخ این ساک ها روی آسفالت مسیر حرکت دچار مشکل شود مطمئناً مجبور به حمل این ساک ها به روش های دیگر خواهید بود که کار را برای پیاده روی دشوار می کند. ممکن است با هماهنگی با دوستانتان کسی راضی شود که ساک ها را با ماشین های عبوری به کربلا ببرد و آنجا منتظر شما باشد! اما سعی کنید تجربه پیاده روی را ولو با حمل ساک دستی از دست ندهید. برخی از اعراب از جعبه های میوه استفاده می کنند و یک سر طنابی را در آن حلقه کرده و سر دیگر در دست می گیرند. با کشیدن این جعبه از نجف تا کربلا هم بار خود را در آن قرار می دهند و در بعضی موارد بچه های خردسال را به وسیله این جعبه ها می کشند.

* آیا نیاز به حمل مواد خوراکی داریم؟

خیر! تقریباً می توان گفت همه نوع خوراکی در طول مسیر به صورت رایگان در اختیار است! در خیلی از موارد صاحبان موکب‌ها (هیئت‌هایی که بین راه چادر زده اند) به اصرار شما را مجبور می‌کنند از خوراکی‌های آنها بردارید.

* این موکب ها چیست و چه تعداد در مسیر موکب هست؟

ـ از ابتدای مسیر تا انتهای مسیر تقریباً تمامی طول مسیر به وسیله ی چادر ها یا سازه هایی تقسیم بندی شده است که هیئت‌هایی از سراسر عالم مسئولیت این چادر ها را بر عهده دارند! البته قریب به اتفاق این هیئت ها قبیله های عراقی هستند. عراقی ها به هیئت، موکب می گویند.

* در این موکب ها چه خبر است؟ و چه خدماتی به زائرین می دهند؟

ـ خدماتی که در این موکب ها داده می شود شامل موارد زیر است:

انواع پذیرایی صبحانه، ناهار و شام. طبیعتاً در این حالت حق انتخاب با شماست که از کدام چادر چه چیزی را برای ناهار یا شام انتخاب می کنید! مثلاً ممکن است جایی به اصرار شما را دعوت به قیمه نجفی کند و چادری دیگر آب گوشت پخته باشد یا حتی در ایستگاهی برای صرف ساندویچ فلافل توقف کنید! حتی تنور هم در کنار راه یافت می شود و همانجا مشغول پخت نان هستند! انواع طعام از ماهی تا انواع ساندویچ و خورشت را می توانید در طول مسیر میل بفرمایید! فرقش با جاهای دیگر دنیا در این نیست که رایگان است بلکه علاوه بر رایگان بودن اصرار صاحب طعام و التماس او برای خوردن حتی یک لقمه از طعامش هر انسانی را منقلب می کند!

انواع میوه. معمولاً میوه ها را در وسط راه پیاده روی به زور به دستتان می دهند!

انواع شیرینی‌جات. خرما و شیرینی های محلی عراق به وفور در طول مسیر دیده می شود.

انواع نوشیدنی. چیزی که شاید در تمام مسیر به صورت یکنواخت پراکنده شده است چایی شکر معروف عراقی هاست! که در استکان های کمر باریک زائران را برای رفع خستگی و عطش به سوی خود می خواند! علاوه بر چایی قهوه تلخ و آب معدنی و انواع نوشابه هم در طول مسیر توزیع می گردد.

محل خواب و استراحت! بعضی از موکب ها طوری شرایط موکب را طراحی کرده اند که محل استراحت زائرین باشد. در این موکب ها پتو و بالش و سایر ملزومات یافت می شود و معمولاً در هر ساعتی عده ای در این موکب ها مشغول استراحت هستند.

مشت و مال زائرین! در طول مسیر موکب هایی را خواهید دید که زائرین را مشت و مال می دهند! بعضی توسط دستگاه و بعضی به صورت سنتی اما حرفه‌ای! حتی در مواردی پاهای خسته و خاکی زائرین را به زور می شویند! حتی ناراحت می شوند اگر شما اجازه ندهید که پاهایتان را بشویند!

ایستگاه‌های امدادی، توزیع دارو و ملزومات پزشکی. در طول مسیر ایستگاههای امدادی تعبیه شده است که اگر مشکلی برای کسی پیش آمد با مراجعه به این ایستگاه ها از خدمات پزشکی بهره مند شود. در طول مسیر هلال احمر ایران نیز ایستگاه‌هایی دارد که به زائرین خدمات می دهد.

ایستگاه‌های فرهنگی. در این ایستگاه ها بسته های فرهنگی از مداحی تا پوستر و مطالب و بروشورهای فرهنگی توزیع می شود.

خدمات متفرقه! برخی از موکب‌ها دست به نوع‌آوری زدند و خدماتی به مردم ارائه می‌کنند که ممکن است مورد نیازشان باشد مثلاً موکب‌هایی هستند که خیاط در آنها نشسته و با نخ و سوزن و چرخ خیاطی آماده است تا مشکل لباس یا کیف دستی شما را برطرف کند! در موکب‌هایی کفاش نشسته! در موکب‌هایی برخی با تلفنی در دست التماس می‌کنند که از تلفن آنها استفاده کنی و با هر جای دنیا که می‌خواهی تماس بگیری!

* در طول مسیر چه نوع لباسی مناسب است؟ آیا گرمای هوا زیاد است؟

ـ با توجه به اینکه هم اکنون اربعین در زمستان قرار دارد گرمای هوا به هیچ وجه اذیت کننده نیست و علاوه بر آن در ساعات شب و همچنین صبح هوا خیلی سرد هم خواهد شد. و بهتر آن است که لباس گرم به اندازه کافی بردارید.

* آیا برای پیاده روی پول همراهمان باشد؟

معمولاً به خاطر رایگان بودن خدمات در طول این سه روز هزینه ای نخواهید داشت اما مقدار کمی پول هم ضرر نخواهد داشت بهتر است از پول ملی خود عراق استفاده کنید (دینار عراق)

* اگر شارژ موبایلم تمام شد چه کنم؟ اصلاً برق وجود دارد یا خیر؟

ـ در طول مسیر موکب هایی هستند (تقریباً هر 1 کیلومتر) که در کنار جاده پنل‌های 15 یا  20تایی برق گذاشته‌اند و زائران دستگاه‌های برقی خود را در این پنل‌ها شارژ می‌کنند.

* محل خواب چگونه است؟ و چه نکاتی را باید برای محل خواب در نظر گرفت؟

برای محل خواب طول روز با توجه به وجود خورشید و گرمای نسبی هوا خیلی نکته ی خاصی وجود ندارد. اما برای خواب پیشنهاد می شود که اولاً قبل از ساعت 8 محلی را برای خواب از بین موکب های طول مسیر انتخاب کنید ثانیاً با توجه به سرمای شب سعی کنید به جای چادر در موکب هایی که ساختمان دارند و گرمتر هستند اطراق کنید. احتمال اینکه بعد از ساعت 11 شب جای گرم و مناسب گیر بیاورید کمی سخت خواهد شد. ذکر چند نکته در اینجا اهمیت دارد اولاً جای خواب مناسب برای خواهران و برادران در طول مسیر وجود دارد ثانیاً کسی بدون جای خواب نخواهد ماند! چون جا  و ملزومات خواب مثل پتو و بالش به اندازه کافی هست فقط باید بتوانید موکبی که هنوز کامل پر نشده را پیدا کنید اگر از خود اهالی بخواهید برایتان معرفی می کنند که کجا هنوز برای خواب جا دارد.

* در طول شب شرایط پیاده روی چگونه است؟

ـ معمولاً بعد از ساعت 9 شب مسیر پیاده روی خلوت تر می شود و اکثر موکب داران تا اذان صبح استراحت می کنند اما در این میان کم نیستند موکب دارانی که شب را هم متناسب با سرمای شب خدماتی ارائه می کنند که زائرین شب‌رو را کمک کند. به عنوان مثال چایی و شیر داغ و حتی هدبند! برای جلوگیری از سرمای شب در طول شب توزیع می شود و عده ای هستند که ترجیح می دهند تا اذان صبح پیاده روی کرده و بعد از طلوع آفتاب بخوابند.

* سرویس بهداشتی و وضعیت بهداشت مسیر چگونه است؟

ـ هرچند که جمعیت زیادی در مدت زمان کوتاهی در این مسیر تردد می کنند اما به لطف اهل بیت و عشق خدام الحسین مسیر از لحاظ بهداشتی وضعیت مناسبی دارد و همچنین سرویس های بهداشتی (حمام و توالت) به صورت مرتب توسط خادمین تمیز می شود و اغلب سطح بهداشت در وضعیت نسبتاً خوبی قرار دارد. هرچند پیشنهاد می شود در کوله همراهتان یک صابون داشته باشید.

* چه کنیم بیشتر بهره ببریم؟

ـ همانطور که عراقی ها خود را برای پذیرایی از شما از مدت ها قبل آماده می کنند شما هم برای تاثیر گذاری بیشتر روی آنها و بالا بردن سطح علاقه و همچنین فکر آنها کار کنید.به عنوان مثال تجربه ما در سنوات گذشته نشان داد بچه هایی که در طول مسیر ایستاده اند و به زائرین نگاه می کنند و بعضاً حتی با اصرار به شما خوراکی تعارف می کنند با یک اسباب بازی کوچک یا حتی یک بسته پاستیل چقدر به شوق آمده و مطمئناً در دراز مدت تاثیر این حرکت در ذهنشان و تصورشان راجع به شیعیان و حتی ایرانیان چقدر مثبت خواهد بود. حتی آماده کردن بسته های فرهنگی به زبان‌های عربی یا انگلیسی و توزیع آن بین مردمی که پیاده می روند تاثیرگذار است. گاهی یک پوستر یا یک عکس کوچک مذهبی با یک جمله عمیق تاثیر شگرفی بر ذهن مخاطب خواهد گذاشت. روی تاثیر گذاری متقابل چه برای موکب داران چه برای سایر زائران از سراسر جهان برنامه ریزی کنید.

اگر در طول مسیر با همکاروانی ها به صورت گروهی اطراق می کنید بهتر است که برنامه ای برای آن محل در نظر بگیرید مثلاً ذکر مصیبت یا مداحی و ... چون هم بعضی از موکب ها سیستم صوتی دارند که در اختیار می گذارند هم اینکه در طول مسیر به خاطر صدای زیاد بلندگو ها که دائماً در حال پخش نوای مداحی عربی هستند احتمالاً نمی توان مراسم یا مداحی داشت و گوش کردن به همین نواها و دیدن صحنه هایی که از جلوی چشم انسان در حال عبور است برای آماده شدن دل و توجه آدمی کافی است.

زیارت حسین با خستگی پیاده‌روی گویی مزه‌ای دو چندان دارد و اینجاست که پا و دل با هم ارتباط پیدا می‌کنند! در طول مسیر هنگامی که پاهایمان خسته یا حتی در مواردی جراحتی کوچک پیدا می کند کافی است برای آماده شدن دل. کمی اگر مرغ دل را پرواز دهی به وضوح کاروانی را خواهی دید که از کربلا به سوی شام به اسیری می روند و وقتی نگاهت را به طرفین بر می‌گردانی و می‌بینی اینچنین با عزت در حال راه رفتنی و اینچنین از تو پذیرایی می شود مطمئناً با خود می گویی این کجا و آن کجا؟ اینجاست که آدمی می‌گوید: لایوم کیومک یا ابا عبدالله!

 امسال برعکس سالیان خیلی دور با این که عشق به اقا اباعبدالله در سراسر وجودم قلیان دارد وحتی یادم هست سال گذشته در دهه اول محرم که به زیارت اقا مشرف شده بودم. تنها چیزی که شب جدایی از اقارا داشتم ازاقا یه چیز خواستم اون این بود اقا به بزرگی مقامت قسم فقط حب عشق به خودت را روزیم کن ودیگر هیچ .هنوز هم به این عشق وخواسته ام اعتقاد دارم  چون میدانم که بهترین  خواسته برای من همینه وقتی عشق به تورا داشته باشم برایم تمام مصائب حل شده است .وچه زیبا شاعر گفته چون عشق نظر باشد سهل است بیابانها.

حالا موندم منی که عمرموباشروع دهه محرم به حسینیه محل میرفتم وشب شام غریبان به زور از حسینیه  محل خارج میشدم

حالا چی شده که به قول معروف حس اینکه از خونه برم بیرون ندارم  البته چند سال میشه که روز عاشورا اصلا از حسینیه  بیرون نمیرفتم چون فکر اینکه چشمام قرار بجای اشک بر امام حسین ع مرتکب گناه بشن  آزارم میداد.وحالا این روزها فقط  روضه ها وشبکه ای از تلوزیون که حرم اقا را نشون میده  می بینم وبا حسرت  به حرم اقا نگاه میکنم.بله شاید هیاتهای توخیابونادیگه نمیتونه منو که با عشق تمو م به دیدار معشوقم رفتم ارضا ءکنه .فقط لحظه شماری میکنم که دوباره دهه محرم را فقط وفقط پیش خودش تو حرم خودش عزاداری کنم. البته همه تکایا وحسینیه ها شعبه ای از حرم اقاست .

حالا نمیشه اون شعبه ها  خیمه ها تکایا وحسینیه هااصل مطلب عشق به حسین را رعایت کنند واگه  کسی کاری زحمتی پولی را در راه اقا خرج میکنه بی منت باشه خالصا مخلصا باشه. اصلا یه جوری باشه که شعبه های حرم وصل باشه به خودحرم اقا اباعبدالله ع .اونجاریا نباشه غرور نباشه خود نمایی و....خیلی از چیزای دیگه نباشه.بانی مجلس هر جا بیشتر تو چشم  باشه  نخواد بایسته .مداح  اصرار به خوندن ازشروع و تاپایان  مجلس رو نداشته باشه چه اشکالی داره یکی دیگه هم بیاد ذکری از اقا بگیره .به بزرگترا تو هیت احترام گذاشته بشه .حرمت پیر غلامان هیت را داشته باشند .یا اونایی که سالیان سال تو تکیه ها حسین حسین گفتند کفش جفت می کردن به سینه زدن چای دادن  وجارو می زدن والان در قید حیات نیستد یادی از اونا بشه به بچه ها توهین نشه خوب مگه نه این که اونا اومدن تو مکتب حسین ع درس بخونند به نظر شما این بچه ها امام حسین  ع رو از کجا بشناسند خانمها زینب وار عزاداری کنند وتو مراسم اقامون شرکت کنند اون موقع نیازی به آرایشهای اونچنانی هست یا اون تیپ وسرو وضع به عزاداری میخوره! اگه  کسی هر کاری  وخدمتی کرده میشه تو فکر خود نمایی نباشه .به یادبیاریم حضرت عباس وقتی که دو دست شو داد در راه عشق بازی به حسین ع باز به حرکت به سمت خیام وآبرسانی به طفلان حسین ادامه داد اما وقتی مشک آب سوراخ شد دیگر روی رفتن به خیمه ها رانداشت.

مسئول هیت سخت ترین روزاش دهه محرم نباشه چون میدونه گناه ومعصیتش تو اون دهه زیادتر دیگر وقتهای دیگه درساله آخه خیلی باید جوابگوی رفتاراش باشه که با خط سیدالشهدا سنخیت نداره -استاد ادب وقار حضرت عباس ع بوده ادب واحترام به عزادارن سید الشهداء سرلوحه عزاداریامون باشه ونه چیز دیگه اون موقع میتونه خیمه وتکایا وحسینیه ومساجد شعبه ای باشه از حرم امام حسین ع به امید اون روز انشالله

مختار بن ابی عبید مسعود ثقفی ( ابو اسحاق )

مختار در سال هجرت پیامبر به مدینه مکرمه متولد شد واز جنگجویان عرب با ویژیگی هایی چون شجاعت وشهامت به شمار می آید , او از دوستداران اهل بیت (ع) بوده است .

مختار از حافظان قرآن کریم بود ومدت های زیادی را به عبادت ونماز می گذراند, با پیمان مهربان بود وبرای خدای خویش نه برای خویشتن ناراحت وغضبناک می شد.

او مسلم بن عقیل نماینده سید الشهداء را پناه داد ویاری کرد, ودر کنار او ایستاد تا به دستور عبید الله بن زیاد روانه زندان شد.

پس از شهادت امام حسین (ع) از زندان رهایی یافت , در این هنگام سعی کرد ضد حکومت اموی قیام کند وشعار او (( یالثارات الحسین )) وانتقام از دشمنان سید الشهداء بود . شورش او موفقیت امید بود او محاربین امام حسین را دنبال کرده وبه سزای اعمال خویش می رساند تا این که 18 هزار نفر از آنها را کشت .

او می گفت : آز دینمان نیست که بخوریم وبیاشامیم در حالی که قاتلین سید الشهداء زنده باشند, همجنین از او نقل شده است که می گفت : بخدا قسم اگر سه چهارم قریش کشته شوند مساوی یک بند انگشت سید الشهداء نخواهد بود.

ومختار این چنین بود ولایتمداری که ولای او جوشش داشت وهمراه حدودشان بود ,او سرشار از عشق سید الشهداء واعمال او نماینگراین خصلت بود تا اینکه انتقام از قاتلین سید الشهداء گرفت وبا این کار ترحم سه تن از معصومین را شامل حال خود ساخت.

امام سجاد زین العابدین (ع) در باره او فرمود :

سزاوار خدایی که انتقام مرا از دشمنانم گرفت ,وخدا مختار را جزای خیر دهد.

امام باقر (ع) به فرزند مختار (ابو محمد حکم ) گفت :

(( خداوند بدر شما را مورد رحمت قرار دهد, حقی برای ما در زندگی نگذاشت تا آن را مطالبه کرد )).

وامام صادق (ع) نیز هنگامی که اسحاق بن مختار را در بیت الله الحرام دید به او فرمود :

(( خداوند را پدرت را بیامرزد , خداوند را پدرت را بیامرزد , خداوند را پدرت را بیامرزد)) سه مرتبه .

مرقد مختار :

پس از شهادت مختار توسط مصعب بن الزبیر, جسد پاک او در دیوار قصر الاماره نزدیک مسجد مدفون شد , این قبر مخفی ماند تا اینکه آیة الله العظمی سید مهدی بحر العلوم در زمان خود به جستوجو وآشنایی با آثار ومحرابهای مسجد پرداخت , سید در آن زمان ترجیح داد,مسجد کوفه با خاک پاک مدفون شود چون زمین مسجد پائین تر از دیگر سرزمین های منطقه بود ودر نتیجه آبهای سطحی در آن جریان پیدا می گرد, پیرو دستور آیت الله بحر العلوم زمین مسجد کوفه که عمق آن مساوی مقام پیامبر وخانه حضرت نوح بود با خاک پاکسپرشد تا از آلودگی ها در امان نگه داشته شود در جای همان محراب ها بر روی خاک محرابهای جدید ساخته شد همانگونه که اکنون هم نمایان است.

در زمان بررسی ها جستجوی آثار مسجد که از طرف سید وجمعی از علما صورت گرفت, سید قبر شریف پنهان شده ای را پیدا کرد وجایگاه آن قبر انتهای راه رو در زیر زمین وبه طرف خارج مسجد به سمت قصر الأماره بود وبر آن قبر سنگی یافتند که بر آن اسم ولقب مختار نوشته شده بود .

پس از یافتن قبر, (محسن الحاج عبود شلاش ) ساختن حرم جدید وبزرگی برای مختار را بر عهده گرفت وآن را به رواق حرم حضرت مسلم  از سمت جنوب ملحق کرد , وبرای قبر پنجره ای آهنین قرار داد ودرب راه رو که در حجره ای در کنج مسجد کوفه قرار داشت را مسدود کرد .