تجربیات یک زائر پیاده

تجربیات یک زائر

به عنوان کسی که هفت هشت بار  توفیق زیارت عتبات رو داشته (که اکثرشم پیاده بوده)، گفتم شاید تجربیاتم به درد دیگر دوستان بخوره.

کلیات:

سفرها دست امام رضا (علیه السلام) است. (رجوع کنید به دعای توسل غیرمشهور) پس قبل از رفتن به کربلا باید رفت از مشهد برات گرفت و این یک شعار نیست.

درسته که آقا باید بطلبد تا شما راهی سفر شوید. اما این را از خاطر نبرید تا شما خودتان نخواهید و ته وجودتان عشق به رفتن نباشد آقا هم نخواهد طلبید. زور که نیست!

سفر کربلا پول نمیخواهد دل میخواهد. بیخود نگران پولش نباشید. تنها سفری که توصیه شده حتی با قرض و قوله هم آن را بروید کربلاست (در مورد حج همچین توصیه ای نشده) پولش برمیگردد. چند برابر هم برمیگردد.

در مورد زیارت نیمه شعبان ظاهرا احادیث بیشتر و ثواب بالاتری نوشته شده است اما زیارت اربعین هم نشانه مومن است. یعنی اگر خواستی یک شیعه را از ظاهرش بشناسی ببین اربعین میرود کربلا یا نه.

در ضمن دنبال راحتی و پیک نیک نباشید. اصلا جور در نمی‌آید. سفر کربلا به هر حال سخت است. سفر کیش که نمی‌روید. با مشهد هم خیلی فرق دارد. مخصوصا اگر عزم پیاده روی دارید. از الان خودتان را برای لذت سختی در راه حسین (علیه السلام) آماده کنید که بسیار دلچسب است.

نکات قبل از سفر:

کاروان‌های مختلفی برای پیاده‌روی اربعین و نیمه شعبان ثبت نام می‌کنند. اکثر آنها دانشجویی هستند. الحمدلله هر سال هم به تعداد آنها اضافه می‌شود. اینم بگم که حج و زیارت به صورت پیاده کاروانی ندارد و این کاروان ها هیچ کدام تحت نظر حج و زیارت نیستند. لذا همه شان تعهد میگیرند که جانتان پای خودتان است. (اصلا نگران نباشید به ریسک جانی ش کاملا می ارزد)

اگر دانشجویید معمولا بسته به کاروانتان مراحلی را باید طی کنید. پس از ثبت نام و پرداخت پیش پرداخت، معمولا باید نامه خروج از کشور را از دانشگاه بگیرید (برخی اشتغال به تحصیل میخواهند فقط) بعد با یه ضامن تشریف میبرید به دفترخانه و تعهدنامه محضری آن کاروان را پر میکنید. بعضی کاروان ها دو سه تا تعهد میگیرند. دست آخر هم باید تمام مدارک با یه سری کپی شناسنامه و عکس و اینها و قبض پیش پرداخت و… را تحویل دهید.

اگر گذرنامه ندارید یا گذرنامه تان کمتر از 6 ماه اعتبار دارد سریع بجنبید که آمدنش کمی طول میکشد. اول از سایت پلیس + 10 مدارک گذرنامه را چک کنید و با مدارک بروید به پلیس + 10? کاروان های دانشجویی خودشان خروج از کشور شما را هماهنگ میکنند (البته پس از تعهد) ویزا هم معمولا دست جمعی میگیرند. در کل امیدوارم در این اثنا گرفتار نظام وظیفه نشوید که حسابتان با کرام الکاتبین است.

این سفر را به دخترخانم های مجرد چندان توصیه نمیکنم. واقعا کمر برادران محترم ذیل این مسئولیت خم میشود. اما خود دانید. برای متاهلین هم کاروان هایی وجود دارد. ولی این سفر را با ماه عسل اشتباه نگیرید.

سبک سفر کردن هم توصیه می‌شود.

نکات اختصاصی قبل از سفر نیمه شعبان: اگر نیمه شعبان (فصل گرما) میروید حتما یک صندل یا کفشی برای پیاده روی قبل از سفر تهیه کنید که هم پایتان در آن راحت باشد و هم هوا رد و بدل شود. این نکته بسیار کلیدی ست. خود عراقی ها با دمپایی می‌آیند. اگر این نکته را رعایت نکنید بدانید که تاول پدر صاحب بچه را در خواهد آورد، ان شاء الله! پودر بچه و یا کرم های ضد سوختگی هم از دیگر نکات مهم است. حتما همراه داشته باشید.

نکات اختصاصی قبل از سفر اربعین: اربعین (فصل سرما) معمولا مشکلی از نظر تاول نیست ولی حتما کفش راحت انتخاب کنید و از پوشیدن هر نوع کفش پولوخوری پرهیز نمایید.

حافظه موبایلتان را پر از مداحی کنید. به جایش به کارتان می‌آید.

نکات در مسیر (اتوبوس و مرز و …)

از فرصت بیکاری در اتوبوس برای خواندن ادعیه، حفظ قرآن، گوش دادن به روضه و… استفاده کنید. فراگیری زبان عراقی هم خیلی توصیه می‌شود.

معمولا صبح اتوبوس ها در صف مرز مهران می ایستند برای عبور. دو حالت دارد. یا شما شب را در اتوبوس بوده اید و صبح به مهران میرسید. یا شب را در مهران می‌خوابید.

اگر تماس هایتان در عراق به چند حال و احوال عمومی از خانواده در ایران ختم میشود نیازی نیست سیم کارت عراقی بخرید. اما اگر در عراق با یکدیگر و با ایران تماس زیاد دارید به خریدنش می صرفد. سعی کنید از همان مهران سیم کارت را تهیه کنید. هرچند شاید در داخل عراق ارزان تر هم پیدا شود ولی پول را به ایرانی ها بدهید بهتر است. در ضمن اگر با هم جمع شوید و یک دسته سیم کارت بخرید تخفیف خوبی گیرتان می‌آید. این کار را در زمانی که اتوبوس ها در صف هستند (بعد از صبحانه) انجام دهید.

در مرز باید به ترتیب مانیفست عبور کنید پس شماره خود را به خاطر داشته باشید. در ضمن هر چه میخواهید برای بین راه در مرز ایران بخرید. حتی از دستشویی و آبخوری این طرف استفاده کنید. آن طرف همه چیز پولیست.

آن طرف مرز اتوبوس های عراقی که شما را به یاد دفاع مقدس می‌اندازند منتظرتان هستند. هم جای پایش کمتر است و هم تهویه اش.

نجف:

شب احتمالا به نجف می رسید. به علت شلوغی بیش از حرم امیرالمومنین(علیه السلام) و مسجد کوفه و سهله توصیه نمیشود.

خریدهایتان را از نجف انجام دهید. هرچند بازار کربلا ظاهرا رونقش بهتر است اما ظاهرا کلاه هم بیشتر سرتان میرود. در ضمن اینکه از زمان زیارت ارباب می کاهد. همچنین کربلا از نجف خیلی شلوغ تر است.

زیارت امین الله و جامعه کبیره را در حرم از دست ندهید. حرز حضرت زهرا(سلام الله علیها) را در حرم حضرت بخوانید به نیت اینکه مشکلی برایتان در مسیر پیش نیاید. یادتان باشد قبله در حرم کمی مایل است. از علمای اطراف حرم هم غافل نشوید. تعدادشان به تعداد ستاره های آسمان نزدیک است.

پیاده روی:

معمولا پیاده روی از اوایل صبح شروع می‌شود. از نجف تا کربلا فکر کنم حدود 1452 میله فاصله است. منظور از میله تیرهای چراغ برق آزادراه است که شماره بندی شده. اگر معمولی حرکت کنید باید دو روز و نیم تا سه روز به کربلا برسید.

تمام مسیر پر از موکب است. عراقی ها واقعا در این مواقع سنگ تمام میگذارند. مخصوصا در اربعین. همه نوع خوراکی، محل اسکان، دستشویی، حمام، مشت و مال، انواع نوشیدنی، انواع دارو و…

کاروان ها معمولا وسایل شما را جداگانه به کربلا منتقل میکنند. با اوصافی که گفته شد نیاز به وسایل چندانی برای بین راه نیست. فهرستی که بنده برای بین راه پیشنهاد میدهم از قرار زیر است:

یک عدد کیف کمری، یک مفاتیح خیلی کوچک، کرم ضد سوختگی و یا پودر بچه(برای نیمه شعبان)، چند عدد چسب زخم، یک جفت جوراب زاپاس، شارژر و هندزفری موبایل، گذرنامه، چند عدد دستمال کاغذی.

معمولا سر شماره های رند میله ها موکبهای خوبی پیدا می‌شود.

پیاده روی فرصت خوبی است برای ذکر گفتن. حتما تسبیح همراه ببرید. از معدود فرصت های شما برای خواندن زیارت عاشورا با صد لعن و صد سلام همین پیاده روی است. از دستش ندهید. اگر جمعی باشد چه بهتر، در مسیر بلند بخوانید.

موکبها سه نوع هستند. موکبهای چادری، موکبهای ساختمانی، خانه‌های روستاییان. بهترین گزینه خانه روستاییان است. معمولا سر شب روستاییان اطراف مسیر به لب جاده می‌آیند و مسافر میزنند برای داخل روستا. نترسید نمیخورندتان. این یک فرصت استثنایی است. علاوه بر اینکه با آنها آشنا می‌شوید، جای خوب برای استراحت و غذای لذیذ نسیبتان می‌شود. کلی هم تحویلتان می‌گیرند. پس حواستان به لب جاده های فرعی باشد. موکب های چادری شاید بیشتر به درد استراحت های کوتاه میخورند. مخصوصا در اربعین که هوا سرد است چندان رویشان حساب نکنید. موکب های ساختمانی هم بینابین این دو هستند.  خیلی از دستشویی‌های سر راهی آفتابه‌ای هستند. حواستان باشد که آب قلیل است و طهارتش فرق دارد.

در زمان خوابیدن در موکب‌ها حواستان به کوله و موبایلتان باشد.

توصیه های اختصاصی پیاده روی نیمه شعبان (گرما): برای نیمه شعبان مهمترین دغدغه تان عرق سوز نشدن باشد. این اتفاق به شدت محتمل است. لذا توصیه میشود قبل از سفر از ازاله موهای زائد خودداری کنید. هر دفعه که برای اجابت مزاج می‌روید پس از شستشوی کامل از پودر بچه یا کرم استفاده کنید. انتخاب شلوار بسیار مهم است. شخصا توصیه ام شلوار کردی یا لباس پاکستانی است. با دشداشه هم میشود اما بدی دشداشه آن است که پای آدم زیاد نمیتواند از هم باز شود دستشویی رفتن هم مکافات است. خلاصه اگر میخواهید پنگوئنی نشوید هیچ لباس زیر و لباس روی تنگی به تن نکنید.

تاول مشکل بعدی است. هر بار که برای استراحت یا نماز می‌ایستید، پاهایتان را مخصوصا کف آن را ماساژ دهید. ترجیحا با آب بشویید. به پشت خوابیده و پاها را به دیوار تکیه دهید تا خون جمع شده برگردد. کفش را هم که یادتان نرفته. حتما باید مسیری برای هوا داشته باشد. صندل به نظر من برای فصل گرما بهترین است.

چفیه خیلی به کارتان می‌آید. آن را بخیسانید و روی سرتان بیندازید تا مثل کولر عمل کند.

زمان بندی پیاده روی در نیمه شعبان به این شکل باشد بهتر است: بعد از نماز صبح حرکت تا حدود ساعت 9 یا 10 سپس استراحت، ناهار، نماز، خواب تا 3 یا 4 بعد از ظهر، دوباره حرکت تا حدود ده یازده شب بعدش هم خوابیدن تا صبح. به توصیه کسانی که میگویند تمام شب راه برویم و روز را بخوابیم گوش ندهید. بدنتان چنان خسته میشود که نه شب راه میروید نه روز. سر ظهر هم به هیچ وجه آفتابی نشوید.

توصیه های اختصاصی پیاده روی اربعین (سرما): برای اربعین معمولا مشکل عرق سوزی به وجود نمی آید. تاول هم کمتر پیش می‌آید. برای اربعین هم لباس تنگ توصیه نمیشود اما دیگر لازم نیست شلوار کردی باشد. حتما لباس گرم داشته باشید اما بدانید که طی روز اصولا باید کاپشنتان را در دست بگیرید لذا کلا زیاد لباس هایتان سنگین نباشد. دستکش و کلاه هم ضروری است.

زمان بندی پیاده روی در اربعین بهتر است به این شکل باشد: صبح بعد از نماز حرکت، حدود ساعت 9 یک استراحت کوتاه نیم تا یک ساعته، دوباره تا نماز و ناهار حرکت، بعد از آن کمی بخوابید ولی واقعا بیش از یک ساعت نشود و به حرکت ادامه دهید تا نماز مغرب (روز کوتاه است زود اذان میگویند) نماز را که خواندید  می توانید تا حدود 8 شب به حرکت ادامه دهید. به دلیل سرما موکب ها زودتر پر می‌شوند لذا توصیه نمی شود که از ساعت 8 به بعد حرکت کنید. در این ساعت برای شام بایستید و تا صبح استراحت کنید.

کربلا

شیرین‌ترین لحظه سفر زمان دیدن گنبد عباس بن علی(علیه السلام) از دور است که خستگی را از تن در می‌آورد و اشک را جاری می‌کند. از آنجا خوب است پابرهنه شوید. سعی کنید از این لحظات استفاده کنید. با دیگران صحبت نکنید. حواستان به حواشی راه نرود. با ارباب مناجات کنید و…

زیارت ارباب کمی آدابش فرق دارد. ارباب وقتی زائرش می‌رسد او را همانگونه که هست می‌طلبد. لذا مستقیم به داخل حرم بروید. اول حرم عباس و پس از کسب اجازه از ایشان حرم ارباب. پس از زیارت کوتاه به آدرس محل اسکانتان که کاروان بهتان می‌دهد بروید. برای زیارت‌های بعدی غسل کنید. آب لوله کشی کربلا از همان نهر فرات است پس نمی‌خواهد به لب رود روید.

در اربعین موکب‌ها (هیئات) نوبت به نوبت وارد حرم حسینی شده و از بین الحرمین به سمت حرم عباس رفته و از میدان مشک خارج می‌شوند. اگر کاروانتان بتواند هماهنگ کند که به صورت یک موکب وارد حرم شوید خیلی خوب است. اگر نشد یک هیئت ایرانی پیدا کنید و خودتان را بچپانید. به دلیل مسائل امنیتی هیئات کشورهای دیگر از ورود شما به موکبشان جلوگیری می‌کنند.

به گزارش «شیعه نیوز»، برای بسیاری از مردم این سوال وجود دارد که چرا بر گنبد نورانی امیرالمومنین(علیه السلام) پرچمی وجود ندارد در حالی که تمامی گنبدهای ائمه اطهار(علیهم السلام) پرچم دارند؟

پرچم نمادی به نشانه خون‌خواهی و طلب تقاص است و تقاص خون امام علی(علیه السلام) توسط فرزندش امام حسن(علیه السلام) از ابن ملجم ملعون گرفته شد؛ در حالی که سایر امامان معصوم(علیهم السلام) در انتظار قیام امام منتظر برای قصاص قاتلان هستند.

گنبد حضرت زینب(سلام الله علیها) نیز پرچمی نداشت تا اینکه بارگاه نورانی اش به دست شمر صفتان بمباران شد و مدافعان حرم حضرت زینب پرچم تقاص را بر گنبد ملکوتی اش بر افراشتند.

انتهای پیام/

مرتبط با مذهب

• اعمال ماه صفر برای دفع بالایای این ماه